God en het lijden

Daar zaten we met z’n twaalven in een Zoom-sessie over ‘God en het lijden’. Als dominee zat ik bij deze Q&A. We maakten eerst maar eens een rondje. Hoe kan het dat de een zoveel meer te verduren krijgt dan de ander? ‘Kracht naar kruis’ wordt vaak gezegd, maar wat als die kracht niet gegeven wordt? Wat is je verantwoordelijkheid ten aanzien van het lijden in de wereld om je heen? Er volgden nog veel meer vragen. Nee, we hebben niet alles rondgekregen in deze sessie. Dat hebben we ook niet geprobeerd. Het lijden in deze wereld en Gods rol daarin blijft misschien wel de moeilijkste kwestie die er is voor het christelijke geloof. Al is de vraag of je door het geloof in God ‘los te laten’ ook maar iets opschiet… Daar kom ik nog op terug. Eerst nog dit. De vraag naar God en het lijden is een grote vraag die op talloze manieren gesteld kan worden. Een vraag daarover kan vanuit een filosofische insteek gesteld worden. Of meer als vraag ‘binnen het kader van het christelijk geloof’. Of juist als een heel persoonlijke worsteling. Dat is goed te bedenken als de vraag opgeworpen wordt. Als iemand zo’n persoonlijke vraag stelt en ik zou daar als antwoord een theoretisch betoog op geven, helpt dat in de regel niet (het zal waarschijnlijk zelfs meer kwaad dan goed doen). Hoe de vraag gesteld wordt, hangt waarschijnlijk ook af van de cultuur waarin je leeft. Ik heb weleens begrepen dat in Afrika – waar significant meer geleden wordt aan honger, armoede, geweld, ziekten, et cetera – de waarom-vraag minder vaak dan in het welvarende westen wordt gesteld. Maar dat de vraag gesteld wordt, is iets van alle tijden en culturen. Het is dus ook een vraag van onze tijd. En het was goed om in die Q&A-sessie eerlijk te bespreken waar de vragen liggen. En vervolgens wijsheid en richting te zoeken in wat de Bijbel en de christelijke traditie aanreiken. We bespraken dat er in de Bijbel dezelfde vragen richting God klinken als vragen die je vandaag de dag nog steeds kunt horen. Er werd gezegd dat in de Bijbel je ook vaak genoeg ziet dat God lijden niet zomaar even oplost, maar mensen wel kracht geeft om het te dragen. Of mensen er doorheen verandert ten goede. We bespraken dat via je eigen wonden, God soms genezing brengt aan anderen. We benoemden dat het christelijk geloof een appèl op je als gelovige doet om niet weg te kijken van lijden, maar om nood te lenigen, herstel te brengen. En er werd gezegd dat het alle verschil maakt of je met of zonder God door lijden heen moet. Ik vroeg me rondom deze Q&A-sessie af waarom ik zelf geloof in de God van de Bijbel als ik al het lijden in deze wereld – ver weg en dichtbij – in ogenschouw neem. Hoe ik kan blijven geloven ook al krijg ik vaak geen antwoord op het waarom en het waartoe van het lijden? Voor mezelf kwam ik tot de conclusie dat er uiteindelijk twee redenen zijn om in God en in zijn goedheid en macht te blijven geloven. De eerste reden is het gebrekkige alternatief. De tweede reden is Jezus. Het gebrekkige alternatief. Als ik (het geloof in) God zou loslaten, zou ik alleen maar meer problemen hebben met het lijden in deze wereld. Want dan staat een ieder die lijdt er alleen voor. Dan heeft het grootste deel van de mensheid gewoon pech gehad. Dan is er geen adres waar ik kan klagen, roepen om ontferming, vragen om ingrijpen. Dan worden lijdende mensen niet gehoord. Zonder God heb ik veel minder hoop dat dingen in dit leven ten goede worden gekeerd. En geen perspectief dat dingen na dit leven anders en beter zullen zijn. Jezus. Ik zie in Hem dat God zich niet afzijdig houdt van het lijden in deze wereld, maar enorm betrokken is bij lijdende mensen en een gebroken wereld. Ik zie dat God niet hoog en droog is gebleven, maar middenin de pijn en het lijden van deze wereld is afgedaald. God weet ‘aan den lijve’ hoe pijn, geweld, angst, verdriet, gemis, verraad, et cetera voelt. Met name aan het kruis zie ik in Jezus dat God mee-lijdt. In Jezus zie ik dat God de dingen aan het herstellen is. Deze wereld van binnenuit verandert. In Jezus zie ik niet alle vragen opgelost worden, maar wel dat God uiteindelijk goed is. Ook al weet ik van onnoemelijk veel lijden – als ik naar Jezus kijk, vertrouw ik God. Nee, ik heb geen sluitende antwoorden op lijden en hoe het zit met Gods rol daarin. Vaak kan ik er alleen maar het zwijgen toe doen als ik hoor van leed in Nigeria, Lesbos of van individuele mensen ‘gewoon’ in Rotterdam. Maar ik blijf God vertrouwen dat Hij goed is. En ik blijf bidden om kracht, troost en herstel voor iedereen die dat nodig heeft. En ik blijf geloven dat God alles goed zal maken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven